КЪАЛАЧ

Отурттым кузьде къалач,

Чалдым онъа «варирач».

Къашкъаш септим ве шекер,

Къоркъуздым оны – эгер

Тез-тез осьмесенъ, къалач,

Сеперим аджджы илядж!

Осьти терегим – къалач,

Япракълары сантырач.

Бутюн алемге къуванч –

Бир пытакъта он къалач!

Лезетли къокъусындан

Агъарды кунешли танъ…

Юксек байыргъа чыкътым,

Бар кучюмнен къычырдым:

– Эй, кимнинъ къарыны ач,

Кель, ашанъ татлы къалач!..

Кельди яныма анам:

– Танъ атты, уян, балам.

Башынъ котер, козюнъ ач –

Пиширдим санъа къалач!

Нузет УМЕРОВ