Отурттым кузьде къалач,
Чалдым онъа «варирач».
Къашкъаш септим ве шекер,
Къоркъуздым оны – эгер
Тез-тез осьмесенъ, къалач,
Сеперим аджджы илядж!
Осьти терегим – къалач,
Япракълары сантырач.
Бутюн алемге къуванч –
Бир пытакъта он къалач!
Лезетли къокъусындан
Агъарды кунешли танъ…
Юксек байыргъа чыкътым,
Бар кучюмнен къычырдым:
– Эй, кимнинъ къарыны ач,
Кель, ашанъ татлы къалач!..
Кельди яныма анам:
– Танъ атты, уян, балам.
Башынъ котер, козюнъ ач –
Пиширдим санъа къалач!
Нузет УМЕРОВ