Бир заманда бар экен, бир заманда ёкъ экен, бир койде къызчыкъ яшай экен. Бу гузель къызчыкъны анасы ве къартанасы пек севе экенлер.
Бир кунь анасы онъа къырмызы шапкечик тиккен. Къызчыкъ эр вакъыт бу къырмызы шапкечикни кийгени ичюн къомшулары онъа «Къырмызы шапкечик» демеге башлагъанлар.
Read More
Эрте заманларда Къара денъизнинъ бойларында эдждатларымыз яшагъан. Олар кийик айванларны авлагъанлар, тарлада чалышкъан ве айван бакъкъанлар. Кузьде исе ялыда топланып, шенъ байрамлар отькергенлер, балабан атеш янында оюн тёшегенлер, йырлагъанлар ве окъ атышкъанлар.
Read More
Бир заманда бар экен, бир заманда ёкъ экен. Бир факъыр койлю яшай экен. Озюнинъ бир зерре топрагъында гедже-куньдюз чалышып, алгъан берекетинен кечине экен.
Read More
Бир заманда бар экен, бир заманда ёкъ экен. Къырымда бир кой бар экен. Койде ачкозь адамлар яшай экен. Бунынъ ичюн бу койге «Ачкозь кою» адыны къойгъанлар. Ачкозь адамлар учь чанакъ шорба, отуз чиберек, долма, бурмалар ашай, къопкъаларнен хошаф ве шербет иче экенлер. Чокъ ашагъаны себебинден къурсакълары балабан олгъан юргенде нефеслери тутула экен.
Read More
Заман-заман экенде бир пельван яшагъан, онынъ тылсымлы алтын окъу олгъан.
Окънынъ дегерлиги буюктен-буюк кучьке малик олгъанындадыр. Окъ учып кечкен ерде ава яна, сув къайнап башлай, таш-къаялар къумгъа чевириле, бар мевджудат гъайып ола.
Read More
Бир заманда бар экен, бир заманда ёкъ экен, бир пади шанынъ учь къызы бар экен. Куньлернинъ биринде падиша озюнинъ энъ буюк къызыны чагъырткъан да, ондан:
– Къызым, сен мени не къадар севесинъ? – деп сорагъан.
Къызы бабасына: Read More
Эвель заманларда эм къарада, эм де дерья-денъизлерде укюмдар олгъан бир султан яшагъан. О, пек къыйын, чезильмез бир меселе къаршысында къала. Меселе бойле: къарада бир ерден башкъа ерге бармакъ, зияретлер, сеферлер япмакъ ичюн филь, деве, ат, къатыр, эшек бар. Арабалар юре. Я, дерья-денъизлерде арекет этмек, олардан ялдап кечмек ичюн не япмалы? Иште, шу суаль эр кунь онынъ мийини ёрулта. Акъылгъа яткъан ич бир усул тюшюнип тапамай. Read More
