ХАКЪ ДИНИМИЗ

Асаннен Лейля агъа-къардашлар. Олар буюклернинъ Аллах акъкъында, Мухаммед пейгъамбер ве Ислям акъкъында лакъырдыларыны чокъ эшителер. Буюклер мусульман олгъанларыны гъурурнен айткъанларыны къайд этелер. Бу балаларда меракъ догъура.

Бир кунь Асан ве Лейля бабасындан бу гузель сёзлернинъ маналарыны бильмек истедилер ве янына бардылар.

–       Селям алейкум, баба! – деп, олар экиси де бабасына бирер-бирер селям бердилер.

–       Алейкум селям, къозуларым! – джевап берди бабалары.

–       Баба, мусульман олмакъ бу не? – деп сорады Асан.

Баба окъугъан газетини кенаргъа къойды да:

–       Къана, ерлешип отуры-нъыз, меним гузеллерим. Мен сизге буны анълайышлы тариф этейим, – деди о незакетнен. – Мусульман олмакъ – Аллахны севмек ве Онынъ Къуранда язылгъан бутюн косьтеришлерини ерине кетирмек. Мусульман олмакъ – Аллахнынъ сонъки пейгъамбери олгъан Мухаммеднинъ инсанларгъа берген тевсиелерини бе-джермек, демектир.

– Я, Ислям дегени не, баба? – сорады Лейля.

– Ислям дегени – бу дин. Яни, мусульманларнынъ динине Ислям дениле. Ислям динини кутькен инсан мусульман сайыла, – деп анълата башлады бабасы. – Буны башкъаджа да анълатмакъ мумкюн. Мусульман олмакъ – Аллахнынъ беш эсас шартларына (условия) риает этмектир.

Биринджиден, мусульман ялынъыз Аллахкъа инана.

Экинджиден, о, куньде беш вакъыт намаз къыла.

Учюнджиден, Рамазан айында ораза тута.

Дёртюнджиден, йылда бир кере фукъарелерге ярдым эте – зекят бере.

Бешинджиден, омюринде имкян олса, Меккеге аджиликке бара.

 

(Девамы оладжакъ).

 

Ахмад фон Денффернинъ «Ислям балалар ичюн» китабындан къыскъартылып алынды.