Evel zamanlarda episi qızlar nağışlamaq, urbalarnı altın örneknen yaraştırmaq zenaatını bile ediler. Onıñ içün evlerimizniñ içi, milliy urbalarımız dülber olğan.
Kergev üstüne bezni yahşı etip tarttıralar, qadifeni üstüne yipnen tuttıralar. Resimni başta kalkağa, soñ kartonğa keçireler. Kartondaki resimni kesip çıqaralar ve qadife üstüne yerleştirip, tikip qoyalar.
Altın yipni pekiteler. Qadife tüste yip er vaqıt tübden (asttan) olmaq borclu. Altın yip ise üst (tış) tarafında. Altın yipni resim üstünden anda-mında yürgüzip, er sefer qadife tüsteki yipnen tikip qoya, pekiteler. Altın nağış tek bir taraflı ola. Ustalar oña “mıqlama” deyler.