Bir zamanda bar eken, bir zamanda yoq eken, bir köyde qızçıq yaşay eken. Bu güzel qızçıqnı anası ve qartanası pek seve ekenler.
Bir kün anası oña qırmızı şapkeçik tikken. Qızçıq er vaqıt bu qırmızı şapkeçikni kiygeni içün qomşuları oña “Qırmızı şapkeçik” demege başlağanlar.
Read More
Erte zamanlarda Qara deñizniñ boylarında ecdatlarımız yaşağan. Olar kiyik ayvanlarnı avlağanlar, tarlada çalışqan ve ayvan baqqanlar. Küzde ise yalıda toplanıp, şeñ bayramlar ötkergenler, balaban ateş yanında oyun töşegenler, yırlağanlar ve oq atışqanlar.
Read More
Bir zamanda bar eken, bir zamanda yoq eken. Bir faqır köylü yaşay eken. Özüniñ bir zerre toprağında gece-kündüz çalışıp, alğan bereketinen keçine eken.
Read More
Bir zamanda bar eken, bir zamanda yoq eken. Qırımda bir köy bar eken. Köyde açköz adamlar yaşay eken. Bunıñ içün bu köyge “Açköz köyü” adını qoyğanlar. Açköz adamlar üç çanaq şorba, otuz çiberek, dolma, burmalar aşay, qopqalarnen hoşaf ve şerbet içe ekenler. Çoq aşağanı sebebinden qursaqları balaban olğan yürgende nefesleri tutula eken.
Read More
Zaman-zaman ekende bir pelvan yaşağan, onıñ tılsımlı altın oqu olğan.
Oqnıñ degerligi büyükten-büyük küçke malik olğanındadır. Oq uçıp keçken yerde ava yana, suv qaynap başlay, taş-qayalar qumğa çevirile, bar mevcudat ğayıp ola.
Read More
Bir zamanda bar eken, bir zamanda yoq eken, bir padi şanıñ üç qızı bar eken. Künlerniñ birinde padişa özüniñ eñ büyük qızını çağırtqan da, ondan:
– Qızım, sen meni ne qadar sevesiñ? – dep sorağan.
Qızı babasına: Read More
Evel zamanlarda em qarada, em de derya-deñizlerde ükümdar olğan bir sultan yaşağan. O, pek qıyın, çezilmez bir mesele qarşısında qala. Mesele böyle: qarada bir yerden başqa yerge barmaq, ziyaretler, seferler yapmaq içün fil, deve, at, qatır, eşek bar. Arabalar yüre. Ya, derya-deñizlerde areket etmek, olardan yaldap keçmek içün ne yapmalı? İşte, şu sual er kün onıñ miyini yorulta. Aqılğa yatqan iç bir usul tüşünip tapamay. Read More
