EKİ SABAN

Demirci biri-birine oşağan eki dane saban (plug) yasay. Bir sabannı ustahanesinde qaldırıp, ekincisini arabağa yüklep tarlağa yer qazmağa kete. Bir qaç künler çalışqan soñ, çalışqan saban pek dülber, kümüşday yıltırağan saban ola, amma ustahenede turğan saban qarara ve totlana. Biraz vaqıttan soñ, eki saban biri-birinen körüşeler.

Çalışmağan saban, küneş kibi parıldap yıltırağan sabannı, körip şaşıp qala. Soñ: “Sen nasıl olıp böyle yıltıravuq, güzel oldıñ? Usta ekimizni de bir künde bir demirden yasadı da. Amma sen şimdi yıltıraysıñ, men ise mında totlanıp qaldım. Bunıñ sırı nede?” – dep soray totlı saban.

– Onıñ sırı yoq, dostum, men çalışqanım içün, böyle yıltıravuq, güzel oldım. Maña iş yaraştı. Amma seniñ belâñ işsizliktir. Sen çalışmayıp, areketsiz turğanıñ içün, eskirip, totlanıp qaldıñ, – dey çalışqan saban.