Asannen Leylâ ağa-qardaşlar. Olar büyüklerniñ Allah aqqında, Muhammed peyğamber ve İslâm aqqında laqırdılarını çoq eşiteler. Büyükler musulman olğanlarını ğururnen aytqanlarını qayd eteler. Bu balalarda meraq doğura.
Bir kün Asan ve Leylâ babasından bu güzel sözlerniñ manalarını bilmek istediler ve yanına bardılar.
– Selâm aleyküm, baba! – dep, olar ekisi de babasına birer-birer selâm berdiler.
- Aleyküm selâm, qozularım! – cevap berdi babaları.
– Baba, musulman olmaq bu ne? – dep soradı Asan.
Baba oquğan gazetini kenarğa qoydı da:
– Qana, yerleşip oturı-ñız, menim güzellerim. Men sizge bunı añlayışlı tarif eteyim, – dedi o nezaketnen. – Musulman olmaq – Allahnı sevmek ve Onıñ Quranda yazılğan bütün kösterişlerini yerine ketirmek. Musulman olmaq – Allahnıñ soñki peyğamberi olğan Muhammedniñ insanlarğa bergen tevsiyelerini be-cermek, demektir.
– Ya, İslâm degeni ne, baba? – soradı Leylâ.
– İslâm degeni – bu din. Yani, musulmanlarnıñ dinine İslâm denile. İslâm dinini kütken insan musulman sayıla, – dep añlata başladı babası. – Bunı başqaca da añlatmaq mümkün. Musulman olmaq – Allahnıñ beş esas şartlarına (usloviya) riayet etmektir.
Birinciden, musulman yalıñız Allahqa inana.
Ekinciden, o, künde beş vaqıt namaz qıla.
Üçünciden, Ramazan ayında oraza tuta.
Dörtünciden, yılda bir kere fuqarelerge yardım ete – zekât bere.
Beşinciden, ömürinde imkân olsa, Mekkege acilikke bara.
(Devamı olacaq).
Ahmad fon Denfferniñ “İslâm balalar içün” kitabından qısqartılıp alındı.