Dilâver Settarov, Milliy akademik teatrimizniñ yetekçi aktöri, Ukrainada nam qazanğan artist.
AQ MAÑLAY
Babam aldı maña tay,
Adın qoydım “Aq mañlay”.
Üstüne minip kezem,
Er sözümni o añlay.
Tayım kün-künden öse,
Cılap bersem pek seve.
Aşa, menim tayçığım,
Ayaqlarıñ pekine.
Bir yıl keçti aradan…
Dostlar, baqıñ, ne oldı:
Adı qaldı “Aq mañlay”,
Tayım amma at oldı.
BALIQÇI ENVER
Er saba qomşum Enver
Temiz gölge yol ala.
Qarmaqları yıltıray –
Balıq tutacaq ola.
Ama künler keçip kete,
Balıqnıñ adı da yoq.
Açuvlana balıqçı –
Çetten külgenler pek çoq.
Enver añlap olamay,
Göl teren, suvu da çoq.
Ağası dedi oña:
“Kadem, gölde balıq yoq!”.
ALİME
Yedi yaşlı Alime
Ana tilini bile.
Dostları onı seve.
Ay! Maşalla, Alime!
Bayramlarda Alime
Şiir aytmağa seve.
Dostları da sevine,
Ay! Maşalla, Alime!
Oca olmaq Alime,
Ösken soñ niyetlene.
Dostlarını ögrete,
Ay! Maşalla, Alime!
KÖPEÇİGİM SARIBAŞ
Köpeçigim Sarıbaş –
“Av-av” dese, berem aş.
Evimizni qorçalay,
Men yırlasam o, oynay.
“Av-av”, – dedi Sarıbaş,
Qorqtı ondan Selime.
Köpeçigimden qorqma –
O, seni öyle seve.
Pek aqıllı Sarıbaş,
Er şeyge o sevine.
Tayaq atsam men çetke,
Barıp tez-tez ketire.