Yunus Qandım
BAYRAĞIM
Kök bayrağım yelpirey,
Qaviy tutam elimde.
Yavuz yelni estirtmey
Yeşil Qırım kökünde.
Şu köklükni bayrağım
Alğan köm-kök kökümden.
Mağrurlıqnı bayrağım
Alğan Qara deñizden.
Körip şu Kök bayraqnı,
Ğururlana Çatırdağ.
Uyandıra çoqraqnı,
Közün aça bağça-bağ.
Tik qayalar, keniş çöl,
Kökke dua eteler.
Qaradağnen Qaragol,
Yırlay, horan tepeler.
Ey, menim Kök bayrağım!
Men küçüçik olsam da,
Saña asker olurım –
Tınçlıq olsun yurtumda.
Kök bayrağım altında
Men ileri keterim.
Keri qaytmam antımdan,
Yurtnı bahtlı eterim.
Sen yelpire ruzgârda,
İç kimsege baş egme.
Atta tufan, boranda,
Bermem duşman eline.
Asır-asır bekledi,
Seni qırımtatarlar.
Kimsege tiz çökmedi,
Seniñ içün evlâtlar.
Halqım qayta evine,
Qapular küç açıla.
Kelmeşekler közüne
Kök bayrağım sançıla.
Milletimni küreşke
Çağır, coştur, bayrağım.
Boğulmasın ateşke
Menim Ana-toprağım.
SEYRAN ÜSEİNOV
Bayraq tutam qolumda,
Birlik olsun halqımız.
Bilsin er kes Qırımda,
Bu – bizim bayrağımız.
Bayraqnı yaraştıra
Altın tüste tamğamız.
Bar olayıq dünyada,
Güllesin Vatanımız.