Мен дерслерден сонъ эвге чапып келем де, къапуны ачар-ачмаз: «Ана, эвдесинъми?» – дейим.
Мен билем, анам эр вакъыт эвде ола. Лякин менде эвге кельгенимнен «Ана» сезюни айтып, оны чагъармакъ адет олгъан.
Анам тебессюмнен ашханеден чыкъып, элинде буюк табакъта къокъулы чибереклер иле мени къаршылап ала.
Бельки, мен озь анамнынъ джаныны агъырттырадырым, амма о ич бир вакъыт кедерини дуйдурмай.
Эр бир ана озь баласыны айбетлей, къорчалай, Алладан онъа яхшылыкъ истей, кельмесини беклей. Ананынъ не къадар баласы олса да, о эр бирини къайгъыра, эр бирине сыджакъ сёз тапа.
Аналарнынъ арекетлери иле биз озь урф-адетлеримизни кутемиз, сабырлы, мерхаметли, адалетли инсан олмагъа тырышамыз. Ананынъ самимий севгиси бизге ильхам бере.
Аналарымыз биз кульсек – къуваналар, енъишлеримизден гъурурланалар, агъласакъ исе – ынджыналар. Биз акъкъында тюшюндже-къасеветлерден бизим севимли, сайгъылы, урьметли аналарымызнынъ сачларына чал тюшкенини дуймай къаламыз.
Ананъыз янында кечирген эр бир дакъкъаны, эр бир саниени, эр бир аньни хатырынъызда сакъланъыз!
Эгер менден: «Тиле тилегинъни, ерине кетирейик», – деселер, мен озюм ичюн окъув юртуна кирмек, зенаат саиби олмакъ, белли инсан олмакъны тилемем. Чюнки бу шейлерни озь арекетинънен къазанмакъ мумкюн. Мен анама, аналаргъа сагълыкъ-селяметлик тилер эдим!
Буюк олгъан сонъ да, иштен кельгенимде, меним: «Ана, эвдесинъми?» – деген суалиме о мени кулерюзьнен къаршылагъаныны истер эдим.
Биз, сизинъ балаларынъыз, огюнъизде тиз чёкемиз, эллеринъизини опемиз, азиз АНАлар!
Айдер ГАФУРОВ,
Ор-Къапу районы, Зеленая Нива к.